Speleokind Clionel Thierry 2Speleokind Clionel Thierry 2
©Speleokind Clionel Thierry 2

Mijn allereerste keer speleologie!

Overwin je angst voor het onbekende en waag je aan een introductiecursus speleologie!

Op vakantie zijn we geneigd op zoek te gaan naar licht, zon en comfort… Ondergronds gaan en speleologie uitproberen… vreemd idee! En toch, wat een ontdekking! Wat een ontdekking!

Etappe 1: Spectaculaire Gorges de la Jonte

Waouhhh !
Ongelooflijke kliffen en de rivier helemaal onderaan. 20 minuten later staan we geparkeerd in het hart van de kloven. Geen tijd te verliezen, zegt Eric, de instructeur! Het is heet, dus we gaan afkoelen in de grot! Yippee!”

Wel, hij vergat te vertellen (lachen!) dat er vooraf een korte, licht stijgende aanlooproute van 15 minuten was…

 

 

Fase 2: Avontuurlijke uitrusting

De ingang van de grot is prachtig! Precies het beeld dat ik van een grot had: een grote ingang aan de zijkant van een klif en… helemaal zwart van binnen. Je voelt de frisse lucht al naar buiten komen. Het ziet er veelbelovend uit! Er tegenover, aan de andere kant van de kloof, heb je een prachtig uitzicht op de Causse Noir. Dat is het wandelprogramma voor morgen.

We hadden het warm tijdens de klim, maar Eric vraagt ons nog een laagje aan te trekken! Je gaat geen grot in, zelfs geen “makkelijke”, in een korte broek en T-shirt. Dus het wordt een volledig wetsuit (rood of blauw, geen keuze!), goede schoenen zodat we niet uitglijden (!) en een helm, met een hoofdlamp eraan waarvan ik nu al weet dat hij de komende uren mijn beste vriend zal zijn.

Een snelle foto voordat we teruggaan om onze super sexy ondergrondse look te vereeuwigen! en daar gaan we.

Fase 3: Tussen sport en wetenschap

Kalm en koel doen we onze lampen aan. Eric neemt de tijd om ons de geschiedenis van deze grot uit te leggen. Hij is onuitputtelijk over de geologie, de vorming van de grotten en de eerste mensen die hier een paar millennia geleden kwamen.

Een emotionele scène als hij ons een klein, goed verstopt plekje laat zien waar we nog een paar menselijke botten uit de bronstijd kunnen zien. Ongelooflijk! Hij is veel meer dan een instructeur, hij is een bron van wetenschap!
Je kunt zien dat hij van “zijn” grot houdt! (Hij heeft met zijn club veel onderzoek gedaan naar een mogelijk vervolg)

Fase 4: Te laat om terug te krabbelen

De eerste kamer is prachtig, en hij vertelt ons met plezier dat er nog meer kamers te ontdekken zijn! Mijn schat en ik zijn er helemaal klaar voor! En net als onze blikken elkaar kruisen op een “zie je wel, zo moeilijk ziet het er niet uit!” manier, hoor ik Eric aankondigen dat we alleen nog maar een kleine schacht hoeven af te dalen, door een smalle doorgang moeten en zo’n 50 meter moeten kruipen, de kamer is aan het einde… Hij heeft gevoel voor humor onze gids, hij maakt vast een grapje!

Stap 5: Overschrijd als gezin je grenzen

Eric maakte geen grapje…
Maar na de aanvankelijke vrees en dankzij zijn vriendelijke woorden hebben we dit gevreesde krappe punt overwonnen! Het moet gezegd worden dat tegenover ons een jongetje en zijn zusje van 8 en 11 jaar er met zo’n gemak doorheen gingen dat het onmogelijk zou zijn geweest om op te geven.

We zijn toch trots! Ik zal je de details besparen van een kruip door een soort verwrongen darm waar je zeker opgeeft schoon te blijven… Met als bonus een onvergetelijke nerveuze giechel.

Fase 6 & 7: Teamgeest op zijn best

Stap 7 Verrassingen en emoties

Een kamer die twee keer zo groot is als de eerste. Overal concreties, stalactieten, stalagmieten, zuilen en andere rariteiten waarvan ik de naam ben vergeten. Het is echt een andere wereld! Voor een primeur, het is een primeur! Niet lachen, maar in de roes van emotie en voor zo’n ongewoon schouwspel heeft mijn schat zelfs een traantje weggepinkt.

Fase 8: Sereniteit en de geneugten van het gehemelte

Een andere verrassing, Eric stelt een gastronomisch spelletje voor: we blijven in het donker, maar we gaan “lekker lokaal eten”, vertelt hij ons! Niet zo makkelijk in het donker, maar wel lachen! De ooiboter focaccia, uit zijn tas gehaald en blind gegeten in de diepte van een grot, zal een geweldige herinnering blijven!

Stadium 09: Bevrijding & de terugkeer naar het licht

Ik was verbaasd over hoe snel en gemakkelijk het was om weer naar boven te klimmen. Je bent minder bang om uit te glijden, je kent de doorgangen, je bent niet bang om vast te komen zitten omdat je al een richting bent overgestoken. In slechts 30 minuten zijn we terug bij daglicht, terwijl we er bijna 2 uur over hebben gedaan om beneden te komen.

We zien er echt grappig uit met onze helmen op en de make-up die de twee kinderen voor ons hebben gemaakt met modder (op goed advies van de instructeur)

Tijd voor een lekker drankje (we hadden geen flessen meegenomen onder de grond om licht te blijven) en we beginnen aan de afdaling naar de auto. Voordat we teruggingen naar de camping bij Millau, namen we een pauze om te zwemmen in de Tarn, op een heel mooi kiezelstrandje. Beter dan een douche! En ook al was het een grot die als gemakkelijk voor speleologen werd beschouwd, ik kan je vertellen dat we ’s avonds goed hebben geslapen!

Tot slot:

Een zeer lonende ervaring, een vriendelijke, gepassioneerde en zorgzame instructeur en onderlinge steun in de groep. Dat is wat ik heb meegenomen van dit werkelijk originele ondergrondse avontuur.

Wist je dat?

De Grands Causses worden beschouwd als de bakermat van de speleologie in de wereld.

Onder impuls van de allereerste speleoloog (Edouard Alfred Martel) ontstond de activiteit hier aan het eind van de 1e eeuw. Later, in 1963, werd in Millau de Franse federatie opgericht, en ook nu nog wordt de dynamiek van de plaatselijke speleologen erkend, wat elk jaar weer tot prachtige ontdekkingen leidt.

Wat is een betere manier om de ondergrondse wereld voor het eerst te ervaren dan in de voetsporen van de pioniers te treden…

Hoe en waar te speleologieën: Vergeet niet dat speleologie een riskante activiteit is. Het zou volstrekt onverantwoord zijn om er in je eentje op uit te trekken, zonder uitrusting of een ervaren persoon aan je zijde.

Het hele jaar door: sommige grotten zijn gevaarlijk bij nat weer, maar andere vormen geen enkel risico. Een ervaren professional kan je vertellen of de activiteit mogelijk is en je adviseren over je keuzes.

Moeilijkheden: van kleine “makkelijke” horizontale grotten die geschikt zijn voor het hele gezin, zelfs voor de allerkleinsten, tot de meer imposante afgronden waarvoor je touwen moet gebruiken, de professionals bieden je allerlei soorten uitstapjes.Het moeilijkste is om te durven!

Om het hele jaar door regelmatig te oefenen en zelf speleoloog te worden: neem contact op met de FFS of CDS, die je in contact kunnen brengen met een plaatselijke club.

Sluiten