Inleiding tot speleologie: een grot verkennen - ondergrondse rivier

Meet ten noorden van Millau, vlakbij Séverac-le-Château. Een klein stukje kalkstenen causse, prachtige weilanden en een rotsachtige bar die in het oog springt… We komen in de buurt.
De laatste paar meter lopen we over een veld waar een paar koeien staan, langs een klein beekje. We respecteren de plek: in de natuur ben je altijd in iemands huis.

Aangekomen aan de voet van de kleine klif, bij de bron van het beekje, de eerste test: het aantrekken van onze speleologie-uitrusting. Neopreen pak + neopreen t-shirt + speleologiepak + harnas + helm en hoofdlamp + neopreen laarsjes. Solidariteit tussen ons: trek aan mijn kraag, hou je vast aan mijn schouder, mijn hoofd past niet… Ik heb het warm! We gaan naar een klein zwembad in de bron en nemen onze eerste duik om op te warmen voordat we de grot gaan verkennen. En het is al duidelijk dat een simpele zwembroek niet genoeg zal zijn!

Wel, we zijn niet de eersten die de omgeving mooi vinden! Een Romeinse waterput en reservoir die de grachten van het land van water voorzagen, laat de overblijfselen zien… en toont aan dat de site al lang bekend was! Laatste controle van de apparatuur en bekendmaking van het plaatselijke ondergrondse weer: 12° droog in de grot, 8° voor het water in de ondergrondse rivier. Niet eens bang!

Naast speleologie als activiteit biedt onze gids Gilles ons de kans om de ondergrondse wereld en haar bijzonderheden echt te ontdekken. Wat dacht je van wat kleine beestjes? Kleine troglobies en grotfauna. Wat dacht je van zwarte sporen? De acetyleen die ‘echte’ speleologen gebruiken.
Wat dacht je van wat klei? Wat dacht je van een masker! Op de handen, dat is genoeg! En wat als we de gutsen in de wand leren lezen die de richting van de stroming en de sterkte ervan aangeven… en dus de weg naar buiten? Kortom, veel kleine uitleg om minder dom naar bed te gaan!

En wat is dat voor touw in het water? De draad van Ariadne die we nu tegenkomen markeert zo’n beetje het einde van onze verkenningstocht. Hierna volgen 13 overstroomde sifons afgewisseld met overstroomde gebieden, ontdekt door grotduikers… die tot op de dag van vandaag het eindpunt van de grot en de ondergrondse rivier nog steeds niet hebben bereikt!”

De ondergrondse rivier en haar gigantische kuilen maken plaats voor een fossiele doorgang van de grot. Hier komt het water niet meer door. In plaats daarvan is er duisternis, het rijk van Hades, met afbrokkelende, scherpe, zwart-op-zwarte rotsen (ver weg van het outrenoir van de Aveyron-kunstenaar Soulages!).
Opvallend contrast. Een paar meter verder: excentriekelingen op zoek naar hun weg! De mini witte stalagtieten groeien besluiteloos, in een rechte hoek, in cocons, kurkentrekkers…maar wat zijn ze breekbaar!