Exploitatie in de Grotte du Hibou: een avontuur in stijl!

Boek

Onze kanotochten

Le Randonneur - Canoë Kayak

Lees meer over

La Barbote Canoë Kayak

Lees meer over

Kayaks Franconne - Location de canoës

Een ontdekkingstocht voor het hele gezin in micro-avonturenmodus!

Deze inleidende wandeling is een gelegenheid om de ondergrondse wereld en zijn bewoners te ontdekken…

Een micro-avontuur op slechts 10 minuten van het centrum van Millau!

Tsingy A La Cite De Pierres 024laetitia Rozijn Robert

Een micro-avontuur om samen te delen: een cani-rando versie!

Wat we graag doen in deze Uilengrot met Tsingy, mijn trouwe metgezel:

verstoppertje spelen in de verschillende holtes en gangen van de grot
de grot veranderen in een theater van licht en schaduwen
een stok en we rennen, springen om te profiteren van het rotsreliëf van de grot, in een 100% natuurlijke behendigheidsstand
de uitdaging voor mijn hond: let op de grote vleermuizen, maar wees voorzichtig, niet aanraken, niet blaffen!
Zitten op de grote veranda van de Grot om een moment te genieten van het luisteren naar de vogels en de natuur

.

Volgende keer proberen we de Grotte du Hibou in cani-trail-modus!

Ik laat je kennismaken met Maguelonne’s ervaring met het verkennen van de Grotte du Hibou met haar kinderen.

Tsingy A La Cite De Pierres 014laetitia Raisin Robert

Een "Grottueske" middag

Een grot ontdekken rond Millau, dat is het doel dat we ons hadden gesteld met een vriendin die met haar kinderen van 8 en 10 jaar kwam voor de februarivakantie. Er zijn natuurlijk de welbekende grotten van Dargilan of Aven Armand, maar vandaag is het een veel intiemere ontdekkingstocht die ik ze voor de tijd van een middagsnack heb aangeboden, als kennismaking met het ontdekken van de ondergrondse wereld.

Speleologie is iets waar kinderen over het algemeen dol op zijn! Sterker nog, mijn tieners en mijn neefjes en nichtjes, die er meestal tegenop zien om de zondagse wandeling te maken, besluiten met ons mee te gaan op dit familie-uitje.

Met zo’n naam heeft de Hibou-grot heel wat verrassingen in petto.

Snelle toegang, 10 minuten van Millau

Beklimming naar de Pouncho d’Agast

Bij de rotonde bij de samenvloeiing nemen we de weg Causse Noir (D110) richting Montpellier-le-vieux. Tijdens deze klim, vol bochten, ben ik geneigd om elke 100 meter te stoppen en het spectaculaire uitzicht op Millau en het Viaduc de Millau te bewonderen.

In het midden van de klim parkeren we onze auto’s bij de 5e haarspeldbocht.

Er is plaats voor 2 of 3 voertuigen. Nadat we hebben gecontroleerd of iedereen goed is uitgerust met wandelschoenen, hoofdlampen en helmen, water en het zo belangrijke tussendoortje, gaan we naar de grot via een smal pad met buxus en eikenbomen. Het pad is steil maar gemakkelijk te volgen dankzij de markeringen op de bomen.

Pouncho d’Agast betekent esdoornpunt in het Occitaans. Helemaal bovenaan, op het puntje van de Causse Noir, stond een esdoorn fier tussen de pijnbomen.

De ingang van de grot, geweldig!

Na een mooie klim van een kwartier en een paar “mam, wanneer komen we er nou eens!”, vangen we een glimp op van de voet van de kliffen van de Causse Noir. Nog 2 of 3 stenen en houten treden en we zijn er!

Twee grote veranda’s, bij de in- en uitgang, overal gangen en min of meer smalle goten. We verkennen eerst alle hoekjes en gaatjes.

Binnen, in de hoofdgang, spelen we met het uitdoen van lichten en raken onze ogen langzaam gewend aan het schemerige licht.

Onverschrokken als kinderen vind ik het leuk om naar buiten te gaan en tunnels en ramen te verkennen, van boven naar beneden, op handen en voeten of kruipend, het is een echte ontdekking van de ondergrondse wereld. Mijn vriend, die minder op zijn gemak is, blijft liever onder het voorportaal om te genieten van de rust en de magie van de plek.

De Grot van de Uil, een essentiële stopplaats voor de lopers van het Festival des Templiers, betekent een nakende aankomst, vaak ’s nachts, na een lange reis.

De vleermuiskamer

Dragend van helmen en hoofdlampen banen we ons een weg door de diepste gang. We komen aan in een ruimte waar we gemakkelijk kunnen staan. We kijken rond. Hier en daar hangen een paar slapende vleermuizen. We blijven niet hangen om ze niet te storen.

Nog een paar minuten kruipen en we zijn weer op bekend terrein, in de hoofdgang tussen de twee portieken.

In de grot werden bij opgravingen door Louis Balsan in de jaren 1930 grote hoeveelheden aardewerk en menselijke en dierlijke botten gevonden. De mooiste stukken zijn te zien in het Musée Denys Puech in Rodez.

Een laatste verstoppertje voor snacktijd

Nu alle hoeken en gaten van de grot zijn bezocht, kan het verstoppertje spelen in alle veiligheid beginnen! Jong en oud zullen zich vermaken met het spelletje “Steen, Papier, Schaar” om te zien wie er begint te tellen… Na 90 seconden weerklinken de kreten en spelletjes van de kinderen door de grot.

De totale horizontale lengte van de grot is 40 meter. Geen risico om te verdwalen!

We moeten er nu aan denken om terug te gaan. Een snelle snack voordat we weer op pad gaan. We blijven voorzichtig tijdens de afdaling, want de wortels kunnen ons ook parten spelen! Een paar foto’s en veel herinneringen aan dit gezinsuitstapje, dat heel dicht bij Millau was.